انقلاب صنعتی

 انقلاب صنعتی انتقال به فرآیندهای تولیدی جدید در بریتانیا، اروپای قاره ای و ایالات متحده بود، در دوره ای از حدود 1760 تا زمانی بین 1820 و 1840.[1] این انتقال شامل رفتن از روش‌های تولید دستی به ماشین‌آلات، تولید شیمیایی جدید و فرآیندهای تولید آهن، استفاده روزافزون از نیروی بخار و نیروی آب، توسعه ماشین‌ابزار و ظهور سیستم مکانیزه کارخانه بود. انقلاب صنعتی همچنین منجر به افزایش بی سابقه نرخ رشد جمعیت شد.

نساجی از نظر اشتغال، ارزش تولید و سرمایه سرمایه گذاری شده صنعت غالب انقلاب صنعتی بود. صنعت نساجی نیز برای اولین بار از روش های تولید مدرن استفاده کرد.[2]: 40

انقلاب صنعتی در بریتانیای کبیر آغاز شد و بسیاری از نوآوری های تکنولوژیکی و معماری منشأ بریتانیایی داشتند.[3][4] در اواسط قرن هجدهم، بریتانیا پیشرو کشور تجاری جهان بود، [5] که یک امپراتوری تجاری جهانی را با مستعمرات در آمریکای شمالی و دریای کارائیب، و با هژمونی عمده نظامی و سیاسی در شبه قاره هند، به ویژه با مغول‌های پیش‌صنعتی شده، کنترل می‌کرد. بنگال، از طریق فعالیت های شرکت هند شرقی.[6][7][8][9] توسعه تجارت و رونق تجارت از جمله علل عمده انقلاب صنعتی بود.[2]: 15.

انقلاب صنعتی نقطه عطف بزرگی در تاریخ است. تقریباً هر جنبه ای از زندگی روزمره به نوعی تحت تأثیر قرار گرفت. به طور خاص، متوسط ​​درآمد و جمعیت شروع به نشان دادن رشد پایدار بی سابقه کردند. برخی از اقتصاددانان گفته‌اند مهم‌ترین اثر انقلاب صنعتی  پی ال سی این بود که استاندارد زندگی عمومی در جهان غرب برای اولین بار در تاریخ شروع به افزایش مداوم کرد، اگرچه برخی دیگر گفته‌اند که تا قبل از اینکه به طور معناداری بهبود نیافت. اواخر قرن 19 و 20.[10][11][12]

تولید ناخالص داخلی سرانه قبل از انقلاب صنعتی و ظهور اقتصاد سرمایه داری مدرن به طور کلی ثابت بود، [13] در حالی که انقلاب صنعتی عصر رشد اقتصادی سرانه در اقتصادهای سرمایه داری را آغاز کرد.[14] مورخان اقتصادی بر این امر اتفاق نظر دارند که شروع انقلاب صنعتی مهمترین رویداد در تاریخ بشریت از زمان اهلی شدن حیوانات و گیاهان است.[15]

شروع و پایان دقیق انقلاب صنعتی هنوز در میان مورخان مورد بحث است، همانطور که سرعت تغییرات اقتصادی و اجتماعی وجود دارد.[16][17][18][19] اریک هابسبام معتقد بود که انقلاب صنعتی در بریتانیا در دهه 1780 آغاز شد و تا دهه 1830 یا 1840 به طور کامل احساس نشد، [16] در حالی که تی اس. اشتون معتقد بود که تقریباً بین سال های 1760 و 1830 رخ داده است. صنعتی شدن سریع ابتدا در بریتانیا آغاز شد، با ریسندگی مکانیزه در دهه 1780، [20] با نرخ های بالایی از رشد در قدرت بخار و تولید آهن که پس از سال 1800 رخ داد. تولید مکانیزه نساجی از بریتانیای کبیر به اروپای قاره ای و ایالات متحده در اوایل گسترش یافت. قرن 19، با مراکز مهم منسوجات، آهن و زغال سنگ در بلژیک و ایالات متحده و بعداً منسوجات در فرانسه ظهور کرد.[2]

رکود اقتصادی از اواخر دهه 1830 تا اوایل دهه 1840 زمانی که پذیرش نوآوری های اولیه انقلاب صنعتی، مانند ریسندگی و بافندگی مکانیزه، کند شد و بازارهای آنها بلوغ کرد، رخ داد. نوآوری‌هایی که در اواخر آن دوره ایجاد شد، مانند پذیرش فزاینده لوکوموتیوها، قایق‌های بخار و کشتی‌های بخار، ذوب آهن داغ و فن‌آوری‌های جدید مانند تلگراف الکتریکی که به طور گسترده در دهه‌های 1840 و 1850 معرفی شدند، به اندازه کافی قدرتمند نبودند که نرخ‌های بالایی را هدایت کنند. رشد رشد سریع اقتصادی پس از سال 1870 شروع شد و از گروه جدیدی از نوآوری‌ها در انقلاب صنعتی دوم سرچشمه گرفت. این نوآوری‌ها شامل فرآیندهای جدید فولادسازی، تولید انبوه، خطوط مونتاژ، سیستم‌های شبکه برق، تولید ماشین‌ابزار در مقیاس بزرگ و استفاده از ماشین‌آلات پیشرفته‌تر در کارخانه‌های بخار می‌شود.علم اشتقاق لغات

به نظر می رسد اولین استفاده ثبت شده از اصطلاح "انقلاب صنعتی" در نامه ای از 6 ژوئیه 1799 توسط لوئی گیوم اتو فرستاده فرانسه نوشته شده باشد و اعلام کرد که فرانسه وارد مسابقه صنعتی شدن شده است.[24] ریموند ویلیامز در کتاب «کلید واژه‌ها: واژگان فرهنگ و جامعه» در سال 1976 در مدخل «صنعت» می‌گوید: «ایده نظم اجتماعی جدید مبتنی بر تغییرات عمده صنعتی در ساوتی و اوون بین سال‌های 1811 و 1818 روشن بود. در اوایل دهه 1790 بلیک و در اواخر قرن 19 وردزورث تلویحاً مشخص شد. اصطلاح انقلاب صنعتی که برای تغییرات تکنولوژیکی به کار می‌رفت، در اواخر دهه 1830 رایج‌تر شد، همانطور که ژروم آدولف بلانکی در سال 1837 درباره la révolution industrialelle توضیح داد.[25]

فردریش انگلس در کتاب «وضعیت طبقه کارگر در انگلستان» در سال 1844 از «انقلاب صنعتی، انقلابی که در عین حال کل جامعه مدنی را تغییر داد» صحبت کرد. با این حال، اگرچه انگلس کتاب خود را در دهه 1840 نوشت، اما تا اواخر دهه 1800 به انگلیسی ترجمه نشد و بیان او تا آن زمان وارد زبان روزمره نشد. اعتبار برای رایج کردن این اصطلاح ممکن است به آرنولد توینبی داده شود، که سخنرانی های او در سال 1881 شرح مفصلی از این اصطلاح ارائه کرد.[26]

مورخان اقتصادی و نویسندگانی مانند مندلز، پومرانز و کریدت استدلال می‌کنند که صنعتی‌سازی اولیه در بخش‌هایی از اروپا، جهان اسلام، هند مغول و چین شرایط اجتماعی و اقتصادی را ایجاد کرد که منجر به انقلاب صنعتی شد و در نتیجه باعث واگرایی بزرگ شد. 27][28][29]

برخی از مورخان، مانند جان کلافام و نیکلاس کرافتز، استدلال کرده اند که تغییرات اقتصادی و اجتماعی به تدریج رخ داده است و اصطلاح انقلاب یک نام اشتباه است. این موضوع هنوز در میان برخی از مورخان مورد بحث است.[30]

الزامات

شش عامل صنعتی شدن را تسهیل کرد: سطوح بالای بهره وری کشاورزی برای تامین نیروی انسانی و غذای مازاد. مجموعه ای از مهارت های مدیریتی و کارآفرینی؛ بنادر، رودخانه ها، کانال ها و جاده های موجود برای جابجایی ارزان مواد خام و خروجی ها؛ منابع طبیعی مانند زغال سنگ، آهن و آبشارها؛ ثبات سیاسی و یک سیستم قانونی که از تجارت حمایت می کند. و سرمایه مالی در دسترس برای سرمایه گذاری. زمانی که صنعتی شدن در بریتانیای کبیر آغاز شد، عوامل جدیدی را می توان اضافه کرد: اشتیاق کارآفرینان انگلیسی برای صادرات تخصص صنعتی و تمایل به واردات این فرآیند. بریتانیا معیارها را برآورده کرد و از قرن هجدهم صنعتی شد. بریتانیا این فرآیند را در اوایل قرن نوزدهم به اروپای غربی (به ویژه بلژیک، فرانسه و ایالات آلمان) صادر کرد. ایالات متحده از مدل بریتانیا در اوایل قرن 19 و ژاپن از مدل های اروپای غربی در اواخر قرن 19 کپی کردند.[31][32]

تحولات مهم تکنولوژیک

آغاز انقلاب صنعتی ارتباط تنگاتنگی با تعداد کمی از نوآوری ها دارد که از نیمه دوم قرن هجدهم آغاز شد. در دهه 1830 دستاوردهای زیر در فناوری های مهم حاصل شد:

منسوجات - ریسندگی مکانیزه پنبه با نیروی بخار یا آب، خروجی کارگر را تا حدود 500 ضریب افزایش می‌دهد. پنبه پاک کن بهره وری از برداشتن دانه از پنبه را تا ضریب 50 افزایش داد.[22] دستاوردهای زیادی در بهره وری در ریسندگی و بافندگی پشم و کتان نیز رخ داد، اما آنها به اندازه پنبه نبودند.[2]

قدرت بخار - راندمان موتورهای بخار افزایش یافته است به طوری که آنها بین یک پنجم تا یک دهم سوخت مصرف می کنند. انطباق موتورهای بخار ثابت با حرکت چرخشی آنها را برای مصارف صنعتی مناسب کرد. قدرت بخار پس از سال 1800 به سرعت گسترش یافت.

ساخت آهن – جایگزینی کک به جای زغال چوب هزینه سوخت آهن خام و تولید آهن فرفورژه را تا حد زیادی کاهش داد. در اواسط دهه 1750 از موتور بخار برای تامین نیروی هوای انفجار (به طور غیرمستقیم با پمپاژ آب به چرخ آب) استفاده شد و با غلبه بر محدودیت قدرت آب، افزایش زیادی در تولید آهن ممکن شد.[37] سیلندر دمنده چدنی برای اولین بار در سال 1760 مورد استفاده قرار گرفت. بعداً با ساخت دو اثر بهبود یافت که دمای کوره بلند را بالاتر می برد. فرآیند پادلینگ یک آهن با درجه ساختاری را با هزینه کمتری نسبت به فورج ریز تولید کرد.[38] آسیاب نورد پانزده برابر سریعتر از چکش کاری آهن فرفورژه بود. انفجار داغ (1828) راندمان سوخت در تولید آهن را در دهه های بعدی به شدت افزایش داد.

اختراع ماشین ابزار - اولین ماشین ابزار اختراع شد. اینها شامل تراش برش پیچ، دستگاه حفاری سیلندر و دستگاه فرز بود. ماشین‌ابزار ساخت مقرون‌به‌صرفه قطعات فلزی دقیق را ممکن ساخت، اگرچه چندین دهه طول کشید تا تکنیک‌های مؤثر توسعه یابد.